Дэлхийн агаар мандлын хучлага болон соронзон занганы гадна сансрын туяа, хүнд хурдан нүцгэн цөмийн урсгал сансрын нисгэгчийг шүршдэг. Энэ нь тухайн сансрын нисгэгчийн бие махбод ялангуяа уураг тархи, төв мэдрэлийн систем, нейронд нөлөөлөн гэмтээх цаашлаад устгах аюултай. Тиймээс энэхүү аюулаас хамгаалах асуудал нь олон улсад онцгой хурцаар тавигдаж байна.
НАСА-гаас Ангараг руу хийх аяллын үеэр сансрын нисгэгчдэд шингээгдэх цацрагийн тунг ойролцоогоор тооцоолоход 600 млСиверт байсан нь сансрын нисгэгчдийн бие организмыг цацрагийн нөлөөнөөс хамгаалахад одоогийн хэрэглэж буй техник, өмсөж буй хувцас хэрэглэл нь хангалтгүй гэдгийг харууллаа. Сонирхуулахад хэрэв бид шүдээ Рентген туяагаар харуулбал бидний биед 8 млСиверт тун шингээгддэг бол 520 өдөр задгай сансарт ажиллахад 239,6 млСиверт тун шингээгддэг. Иймээс олон улсын эрдэмтэд болон Insilico Medicine компанийн судлаачдын хамтарсан баг сансрын нисгэгчийг задгай сансарт ажиллах хугацааг уртасгах, Ангараг гариг руу аялахад тэдгээрийг хүнд, нүцгэн цөмүүдээс хамгаалах нэгэн шинэ боломжийг танилцуулсан байна. Энэхүү боломж нь нэмэлт эмийн тусламжтайгаар хүний эсийг цацрагаас хамгаалах, гэмтсэн хэсгүүдийн засварлах чадвартай генийг хүнд суулгах арга юм.
Энэхүү судалгааг Харвардын их сургуулийн эмчилгээний сургуулийн профессор Давид Синклайрын удирдсан баг хийсэн бөгөөд судалгааны үр дүнд ДНХ өөрийгөө засварлах чадварыг нэмэгдүүлэх, хөгшрөлтийг удаашруулах эм гарган авчээ. Уг судалгаанд маш хүнд хэцүү нөхцөлд амьдрах, амьд үлдэх чадвартай Tardigrade (усны баавгай) ба Radiodurans бактериудыг судлан тэдгээрт ДНХ-г гадны маш хэцүү нөхцөлүүдээс хамгаалдаг ген байгааг илрүүлжээ. Энэ генийг тардигрейд гэж нэрлэн, анх 2016 онд хүний эсэд оруулж Рентген туяагаар шарсан туршилтыг хийж гүйцэтгэсэн байна. Туршилтын үр дүнд ердийн үеэс 40%-аар бага тун шингээгдэж байсныг тогтоосон нь цаашид энэхүү генийг ашиглан хүний эсийг хамгаалах боломжтой гэдгийг харуулж байна.